ฝัน @Hua Hin
บางครั้ง..การเดินทางอาจพาให้เรามาเจอกันซะที
หลังจากคร่ำเครียดกับการทำงานมานาน ฉันเลือกที่จะพาตัวเองมาโผล่ที่หัวหินในช่วงวันหยุดเสาร์อาทิตย์
กับเพื่อนสาวและแฟนของเธอ ห้องพักในรีสอร์ตหรูที่ลดราคาลงเกินครึ่ง ทำให้พวกเราตัดสินใจกันภายในระยะเวลาอันสั้น การมาเป็นคี่แบบนี้ไม่ใช่ครั้งแรกสำหรับพวกเรา แต่ในสายตาคนรอบข้าง ต่างลงความเห็นว่า "มันไม่ใช่อ่ะ" และแน่นอน ฉ้นที่เป็น "กขคง.." ฉันคงได้แต่ถอนหายใจ เบาเบา..เฮ้อ..
เราออกเดินทางกันแต่เช้าและแวะซื้อของกินที่ตัวเมืองหัวหิน ก่อนเข้ามาที่รีสอร์ตในตอนบ่ายแก่ๆ
ห้องพักไม่ทำให้เราผิดหวัง แม้ไม่ได้ติดทะเลแต่ก็มีสระว่ายน้ำในตัว เก็บวางข้าวของกันซักพัก
ฉันก็ปล่อยให้เพื่อนและแฟนเล่นน้ำกัน สวีทวิดวิ้ว!!! ส่วนตัวฉัน ก็เลือกออกมาปั่นจักรยาน ที่รีสอร์ตมีบริการไว้ให้ ฉันปั่นไปเรื่อยๆรอบรีสอร์ต พลางหยุดพักถ่ายรูปดอกไม้ข้างทางเป็นพักๆ
แล้วฉันก็ปั่นมาถึงทางแยก ทันใดนั้นก็มีจักรยานอีกคันวิ่งสวนออกมา.... อุ๊ต๊ะ!!!!
อาตี๋ สวมเสื้อโปโลสีเขียวเข้มกับกางเกงขาสั้น เราสบตากัน..แค่เสี้ยววินาที
แต่มันมีความหมายในใจฉันแล้ว ให้ตายเถอะ!
ฉันปั่นต่อไปพร้อมกันอาการหุบยิ้มไม่ได้ แต่ เอ๊ะ..เอ๊ะ.. เอ๊ะ.... ได้ยินเสียงอะไรมั้ยค่ะ
เสียงหัวใจฉันเต้นเหรอ อืม... นั่นก็ใช่ แต่ ยังไม่ใช่เสียงที่ฉันได้ยินในตอนนี้ ....
ฮิฮิ ฉันได้ยินเสียงจักรยานอีกคันปั่นตามมาข้างหลังฉันต่างหาก โอ้ยนาทีนี้...
อยากให้มีกระจกมองหลังเสียจริง..
ฉันลดความเร็วในการปั้นลง เผื่อเค้าจะได้ตามทัน
แล้วก็จริงๆค่ะ น้องตี๋ คนนั้นจริงๆด้วย ฉันกรี๊ดอยู่ในใจ รวบรวมความกล้า แล้วก็หันไปมองที่คนปั่นจักรยานข้างๆ พร้อมโปรยยิ้มเบาๆ แล้วน้องเค้าก็หันมาทางฉันพร้อมรอยยิ้ม
และพูดขึ้นมาว่า " พี่ฮะ เอ่อ... ยางหลังรถพี่มันแบน ขับระวังด้วยนะครับ"
...
พ่างๆ พ่างๆ พ่างๆ
...
แล้วน้องตี๋ก็ขับเลยไป เลยไป และ เลยไป............ ทิ้งให้พี่อยู่กะอิจักรยานยางแบนๆ
ฉันประคับประคองจักรยานน้อยๆ กลับมาถึงหน้าบ้านพักอย่างปลอดภัย
พอเปิดประตูเข้ามา เพื่อนที่นั่งดูทีวีอยู่ก็ถามขึ้นมาว่า "ปั่นจักรยานไปถึงไหนแก"
ฉันตอบกลับไปด้วยหน้าเซ็งๆว่า "ไปไม่ไกลหรอก ยางมันแบนซะก่อน"
เฮ้อ...นี่ก็คงได้แค่ทริปใน "ฝัน" ให้คนโสดอย่างฉันได้บริหารหัวใจเล่นอีกแล้วสินะ
ปล.ทริปที่มากันเป็นคี่นี้เกิดขึ้นจริง ณ รีสอร์ตหรู Pool Villa
แต่ที่ไม่จริงก็มีแค่ น้องตี๋ ที่ฉันไม่อยากให้เป็นแค่ความ"ฝัน"อย่างเดียวจริงๆ
ฉันลดความเร็วในการปั้นลง เผื่อเค้าจะได้ตามทัน
แล้วก็จริงๆค่ะ น้องตี๋ คนนั้นจริงๆด้วย ฉันกรี๊ดอยู่ในใจ รวบรวมความกล้า แล้วก็หันไปมองที่คนปั่นจักรยานข้างๆ พร้อมโปรยยิ้มเบาๆ แล้วน้องเค้าก็หันมาทางฉันพร้อมรอยยิ้ม
และพูดขึ้นมาว่า " พี่ฮะ เอ่อ... ยางหลังรถพี่มันแบน ขับระวังด้วยนะครับ"
...
พ่างๆ พ่างๆ พ่างๆ
...
แล้วน้องตี๋ก็ขับเลยไป เลยไป และ เลยไป............ ทิ้งให้พี่อยู่กะอิจักรยานยางแบนๆ
ฉันประคับประคองจักรยานน้อยๆ กลับมาถึงหน้าบ้านพักอย่างปลอดภัย
พอเปิดประตูเข้ามา เพื่อนที่นั่งดูทีวีอยู่ก็ถามขึ้นมาว่า "ปั่นจักรยานไปถึงไหนแก"
ฉันตอบกลับไปด้วยหน้าเซ็งๆว่า "ไปไม่ไกลหรอก ยางมันแบนซะก่อน"
เฮ้อ...นี่ก็คงได้แค่ทริปใน "ฝัน" ให้คนโสดอย่างฉันได้บริหารหัวใจเล่นอีกแล้วสินะ
ปล.ทริปที่มากันเป็นคี่นี้เกิดขึ้นจริง ณ รีสอร์ตหรู Pool Villa
แต่ที่ไม่จริงก็มีแค่ น้องตี๋ ที่ฉันไม่อยากให้เป็นแค่ความ"ฝัน"อย่างเดียวจริงๆ
ความคิดเห็น