"ความรักก็เช่นกัน"
ตลอด2-3เดือนที่ผ่านนี้ฉันอ่านเจอประโยคนี้ ต่อท้ายกับหลายๆเรื่องราวที่ผ่านตา
บอกตามตรงฉันยังคงไม่เข้าใจในความหมายของมันสักที
สำหรับคนที่ไม่เคยมีความรักอย่างฉัน การอ่านเจอประโยคแบบนี้ มันเหมือนถูกเขย่าตัวแรงๆ
โดนเขี่ยความรู้สึกซ้ำๆ ด้วยประโยคที่ว่า "ความรักก็เช่นกัน"
.... "แหนะ เห็นมั้ย"....
เจอแบบนี้ฉันถึงขั้นต้องกลับไปอ่านบริบทก่อนหน้าว่ามันคืออะไรกันแน่ ถึงได้มาจบด้วยประโยคนี้
"การนั่งรถในซอยนั้นไม่ใช่เรื่องยาก
แต่การรอรถมากับรอรถออกจากซอยก็ไม่ใช่เรื่องง่าย "ความรักก็เช่นกัน"
#ให้ตายเหอะไม่ข้าใจ
ประโยคนี้ฉันคิดและโพสต์ลงเฟสบุ๊ก ระหว่างนั่งบนสองแถวเข้าบ้าน พร้อมความไม่เข้าใจ
แต่ก็อยากจะใช้ซึ่งมันก็เรียกไลค์ได้ระดับนึง
ความรู้สึกอยากเป็นคนที่ถูกรัก กับน้ำตาที่เคยเสียไปกับการไม่สมหวังที่ไปแอบชอบเค้า
มองย้อนไปตอนนั้น มันจะเรียกว่า"รัก" ได้มั้ย
แต่สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้คือ "มันซับซ้อน มันชอบเล่นซ่อนหา บางครั้งมันก็ตลกร้าย"
แต่ฉันก็ยังเชื่อว่ามันน่าจะสวยงาม ไม่อย่างนั้นเราคงไม่เลือกลงท้ายประโยคกันว่า
"ความรักก็เช่นกัน"
ความคิดเห็น