ฝน ณ ปีที่ 33

     ตอนเด็กๆเรามักคิดเสมอว่า เวลาผ่านไปช้าเหลือเกิน อยากโตอยากทำงานแล้ว
พอเรียนจบทำงานมาสักระยะนึง เราก็ค้นพบว่า อยากกลับไปเป็นเด็ก ไม่อยากรับผิดชอบ
ไม่อยากทำแล้วไอ้งานเนี่ย แต่พอเริ่มเข้าใจสัจธรรม ชีวิตเคยได้ก้าวผ่านความแตกร้าว
อายุที่เพิ่มขึ้น เราก็จะเริ่มเข้าใจว่า แต่ละปีมันผ่านไปไวเพียงแค่กระพริบตาไม่กี่ที
     ปีที่ผ่านมาสำหรับฉัน ไม่มีอะไรหวืหวา หรือหักมุม ยังใช้ชีวิตปกติ แต่พิเศษเพิ่มเติมตรงที่
ฉันได้รู้จักกับ "โยคะ" พลังงานดีๆ กับเสื่อโยคะ 1ผืน
ฉันเริ่มเข้าใจว่าสมาธิกับลมหายใจ เวลาไปด้วยกันมันคือช่วงเวลาดีๆที่ได้อยู่กับตัวเองจริงๆ

     ปีนี้ฉันเริ่มให้เวลาตัวเองได้ออกไปเดินทางท่องเที่ยวบ้าง ไปในที่ๆไม่เคยไป
แต่ยังคงคอนเซ็ปเดิมคือ ไปกับคนที่อยากจะไปด้วย 
ชีวิตเรามันสั้นเกินกว่าจะต้องทนใช้เวลากับคนที่เราไม่โอเค
แต่บางครั้งกับบางเรื่อง บางสถาณการณ์เราก็ต้องใช้ความอดทนให้มาก และลดความเป็นตัวเองลงเช่นกัน
     ฉันไปอ่านเจอที่คุณจ๋า @Yossiebistro เขียนไว้ใน IGว่า สถานที่และรูปแบบการปฏิบัติธรรม
ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่สิ่งสำคัญคือการทีเราได้กลับมาอยู่กับลมหายใจของตัวเอง
ฉันว่าการรู้ อยู่กับตัวเองและปัจจุบัน นั่นคือแก่นที่แท้จริง

     ปีนี้ก็เป็นอีกปีที่ฉันพยายามฝึกให้ตัวเอง ปล่อยวาง ไม่คิดแทนคนอื่น มันก็จะอึดอัดไม่ได้ดังใจหน่อยๆ
แต่เรื่องบางเรื่องเราเป็นได้แค่ผู้ดูเท่านั้น
กลับมาที่เรื่องเที่ยว ปลายปีนี้ฉันได้ไปเที่ยวหัวหินก่อนจะสิ้นปีกับเพื่อนสนิท ทริป 2วัน 1คืน ของเรา 4คน
แวะพักทานข้าวระหว่างทาง ที่เหลือคือการนั่งรับลมทะเลและแสงแดดในโรงแรม 
คุยกัน แลกเปลี่ยนเรื่องราวที่ไปเจอกันมา
จริงๆเราสนิทกันนะคะ แต่มักจะเที่ยวด้วยกันปีละหน เห็นจะได้ บางปีก็แทบจะไม่ได้เที่ยวด้วยกันเลย
แต่เชื่อมั้ยค่ะ เพื่อนกันยังไงมันก็ต่อกันติดเสมอ เราขำให้กับมุกตลกเถื่อนๆของอีกฝ่าย 
มุกที่ฉันคงไม่กล้าเอาไปเล่นกับคนอื่นแน่ๆ กลับมาจากหัวหินคราวนี้พร้อมความทรงจำดีๆ 
และมิตรภาพที่เพิ่มขึ้น
ตอนนี้ฉันกำลังคิดอยู่ว่าเรา 4คนนี่ จริงๆนิสัยก็ไม่ได้คล้ายกันซะทีเดียว บางเรื่องก็ต่างกันสุดๆ
ฉันออกจะเชยๆ ในขณะที่เพื่อนอีกคนก็จะตามแฟชั่นหน่อยๆ ส่วนเพื่อนอีกคนก็จะชอบเรื่องการเมือง
บัญชี การลงทน ดูข่าวเศรษฐกิจ ในขณะที่ฉันและเพื่อนอีกคน ตามเพจใต้เตียงดารา แต่นั่นก็ไม่เป็นปัญหา
เพราะขณะที่อีกฝ่ายพูด อีกฝ่ายก็จะเป็นผู้ฟัง ถ้าอีกฝ่ายเป็นคนนำเราก็จะเป็นคนตาม ช่วยกันคิด
มันทำให้การอยู่ด้วยกันทุกครั้งของพวกเรา มันเป็นช่วงเวลาดีๆเสมอ
     ปีนี้ ต้องขอบคุณครอบครัว เพื่อนๆ เหตุการณ์ที่ได้พบเจอมาตลอดปี ที่กลายมาเป็นประสบการณ์ในชีวิต
ขอบคุณตัวเองที่เริ่ม และพยายามที่จะฟังให้มาก เรียนรู้ ปรับใช้และเติบโต
ลาก่อนปีเก่า สวัสดีปีใหม่

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

คิดถึงพี่มั้ย?

Love is all around.

สายลม.. ซ่อนใจ..