โชคชะตาที่เล่นตลกกับรสชาติความเจ็บปวด

วันนี้เมื่อปีที่แล้ว...ฟีดแจ้งเตือน..บทความที่เคยเขียนไว้ พอกลับมาอ่านวันนี้มันกลับเป็นความเจ็บปวดที่สวยงาม เป็นตัวขับเคลื่อนกรุคำให้งานเขียนของฉัน และยิ่งย้ำให้ฉันมั่นใจว่า "โชคชะตามักเล่นตลกกับเราเสมอ"

คุณจะเลือกรสชาติของความเจ็บปวด หรือรสชาติของความว่างเปล่า...

     ไม่มีตัวตนไร้น้ำหนักเหมือนหลบอยู่ในซอกหลืบ ทั้งที่จริงๆฉันก็ยังอยู่ตรงนั้นนั่นแหละ 

เพียงแต่เมื่อคุณว่างเปล่าในจิตใจของใครสักคน คุณก็เป็นได้เพียงความว่างเปล่า..

     ยิ่งหาคำตอบก็ยิ่งพบแต่คำถาม..ยิ่งตั้งคำถามก็พบแต่คำถามไม่สิ้นสุดเสียที

     โลกคู่ขนานของฉันคือโลกขนานของความสุขและความเศร้า มันขนานกันไปไม่มีที่สิ้นสุด..สุขก็ไม่สุด เศร้าก็ไม่สุด..และก็นั่นแหละค่ะมันเหมือนมีหลุมของความว่างเปล่าอยู่ระหว่างโลกคู่ขนานนั้น

     ฉันเรียกมันว่าหลุมไร้ซึ่งความรู้สึก..ไม่เจ็บไม่ปวด ไม่สุขแต่ก็ไม่เศร้า ไม่เหงาแต่น้ำตารื้น 

จุกอยู่ที่คอแต่น้ำตาก็ไม่เคยได้ไหลออกมา ราวกับว่ามันพลัดหล่นลงไปในหลุม

แห่งความว่างเปล่านี้เสียก่อน

     วันที่ฉันย้ำหาคำตอบ..เพื่อนคนหนึ่งกล่าวไว้อย่างตรงใจ.."พาลแต่จะทำให้เค้าอึดอัดลำบากใจ"

     วันนั้นฉันเลิกตั้งคำถาม..ให้ความรู้สึกได้พัก..แม้ว่าหัวใจจะไม่ได้ทำหน้าที่บางอย่างมานานมากแล้ว 

แต่หัวใจก็ยังคงต้องทำหน้าที่ให้กายหยาบของฉันได้คงอยู่..ถึงแม้จะอยู่อย่าง..ว่างเปล่าก็ตาม

     วันที่เลิกตั้งคำถามฉันพบว่าความว่างเปล่าก็ไม่ได้แย่ พอๆกับที่คุณไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่อง

หรือเข้าใจทุกอย่างหรอก..

     ฉันก็แค่อึนๆงงๆ..อยู่ในที่ของตัวเอง..ยิ้มเข้าไว้เหมือนอย่างเคย..

อย่างที่ไม่เคยมีใครจับความว่างเปล่าในใจของฉันได้ หรือก็อาจมองข้ามไป

เพียงเพราะรอยยิ้มบางๆที่เคลือบฉาบไว้อยู่

     ฉันปลดเปลื้องความว่างเปล่าและฟุ้งซ่านที่อยู่ในจิตใจด้วยการเขียนและการอ่าน 

พยักหน้ารับกับบทความที่ตอกย้ำคำตอบให้กับความรู้สึกในตอนนี้ บางตัวหนังสือที่อ่อนโยน

ทำหน้าที่ปลอบประโลม ก่อนบางตัวหนังสือที่หนาหนักจะทำหน้าที่กร่อนด่า

และเขย่าตัวฉันให้ตื่นเสียที

     ถ้าลังเลใจเกินไปก็อาจพลาด ถ้าบ้าบิ่นเกินไปก็อาจเสียใจ -จากหนังสือชื่อ: แหงนมองพระจันทร์แล้วเธอรู้สึกเหมือนกันรึเปล่า

ถ้าบ้าบิ่น..ฉันจะลิ้มรสความเจ็บปวด

ถ้าลังเล..ฉันจะลิ้มรสความว่างเปล่า

     ส่วนคืนนี้ฉันเลือกลิ้มรสเครื่องดื่มอัดลม0แคล รินใส่ในแก้วสเตนเลสพร้อมน้ำแข็งฉ่ำๆ 

เย็นนานแบบไม่มีไอน้ำระเหยเปื้อนมือให้รำคาญใจ...

ดื่มจนหมด..จนเหลือแค่เพียงแก้วที่ว่างเปล่า...