Maemoly

     นาฬิกาที่ร้านอาหาร บอกว่ามันเป็นเวลาเกือบ3ทุ่มแล้ว ฉันกับเพื่อนนั่งคุยไปพลางกินข้าวไปพลางจนลืมดูเวลา ช่วงนี้มีหลายอย่างปะเดปะดังกันเข้ามาในชีวิตฉันไม่ขาดสาย ไหนจะเรื่องงาน เรื่องสุขภาพ สำหรับสาวออฟฟิศวัยเลข3 อย่างฉัน พฤติกรรมการกินข้าวเช้าที่โต๊ะทำงาน นาฬิกาตีเป๊งเข้างาน ก็หันไปเปิดคอมฯทำงานต่อทันที นี่ถ้าไม่ต้องเข้าห้องน้ำ หรือทานข้าวกลางวันก็คงนั่งอืดกันไปยาวๆเลยทีเดียว     ส่วนการออกกำลังกายก็อาศัยการลุกไปหยิบเอกสารที่เครื่องปริ้นท์ ซึ่งห่างจากโต๊ะไม่ถึงสิบก้าวค่ะคุณ            เฮ้อ....ความอ้วนจะไปไหนเสีย เครียดจากงาน ตกเย็นก็ต้องซัดของหวาน(ข้ออ้าง ชัดๆ) เครื่องชั่งกับฉันไม่ได้สบตากันมาตั้งนานหลายปีดีดัก  เพราะวัดจากแขนที่ใหญ่ขึ้น กับกระโปรงที่คับจนแทบปริก็พอจะบอกได้ดีอยู่แล้ว    หลังจากที่คุยเรื่องราวความเป็นไปบนโต๊ะอาหารเสร็จ เราก็เห็นสมควรจะต้องเช็คบิลและกลับบ้านกันได้แล้ว ระหว่าง ที่เรียกพนักงานคิดเงิน ฉันก็เหลือบไปเห็น หนุ่มน้อยน่ารัก หุ่นผอมๆยังกับหลุดมาจากซีรี่ย์เกาหลี เดินผ่านโ...

          เขียนเมื่อ   28/01/2557     แปลกใจตัวเอง ณวินาทีที่พูดออกไปไม่ได้ และไม่อยากให้ใครเห็น ก็คงมีแต่กระดาษสีขาวไว้ระบายความในใจ มันเหมือนเราเปิดมาเจอละครหลังข่าวภาคค่ำ ที่ถูกเอามาฉายซ้ำช่วงบ่ายวันธรรมดาอีกครั้งนึง... ถึงแม้เคยดูมาแล้วก็ยังประทับใจอยู่ไม่หาย ฉากที่ประทับใจก็ยังคงทำให้เรารู้สึก ยิ้ม..เศร้า..เหงา..ขำ ไปกับมันได้ทุกที     ความรู้สึก...ไม่เคยจากไปไหนเลยสินะ ความรู้สึกของฉัน... ลมเบาๆที่พัดเอามันกลับมา กลิ่นอายของความสุข ความฝันและรอยยิ้ม.....

                  เ ขียนเมื่อ   12/10/2554    หลังจาก..ปลีกตัวเองไปติดบนเขาลูกเล็กๆมา2คืน ชาร์จพลังมาเต็มที่ ณจุดที่เป็นโอโซนของประเทศไทย ชีวิตบางครั้ง ก็แค่อยากพักบ้าง หยุดบ้าง... ปัจจัยหลายอย่าง ทำให้ทริปนี้เป็นอีกทริปที่ประทับใจและมีรอยยิ้ม     ณ เวลาที่เขียนนี้21:30น ฉันปิดสวิตส์ไฟในห้อง เอนตัวลงนอน หลับตา และได้ยินเสียงจักจั่นร้องขับกล่อมอย่างชัดเจน ทำให้นึกไปว่า บางครั้งเทคโนโลยี ก็ทำให้เราพลาดความสุนทรีย์ในชีวิตไปได้เหมือนกัน... รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดธรรมชาติมาตั้งแต่เด็ก  พ่อแม่สอนให้เราเข้าใจในสิ่งมีชีวิตที่พูดไม่ได้  สังเกตพฤติกรรม      แต่จะว่าไปสิ่งมีชีวิตที่พูดได้อย่างมนุษย์เรากลับมีกลไกพฤติกรรมการแสดงออกที่ซับซ้อน ตีความยากกว่าสิ่งมีชีวิตที่พูดไม่ได้เสียอีก ทั้งๆที่เราเข้าใจได้ง่ายขึ้นหากเพียงเราพูดให้ตรงกับที่ใจคิด หรือใส่ใจกับคำพูดของอีกฝ่ายอย่างตั้งใจ            ...