Maemoly

     หลายวันก่อนได้คุยกับเพื่อนสนิทคนหนึ่งว่า ปีนี้เป็นปีที่เราได้เป็นผู้ฟังปัญหาจากเพื่อนๆน้องๆหลายๆคน ทั้งๆที่หลายๆปีก่อนหน้านี้ ตัวเรายังมีฐานะเป็นผู้เล่าปัญหาให้คนอื่นๆฟังอยู่เลย ชีวิตคนเรามันก็มีหนักเบาต่างกันไปในแต่ล่ะปีแหละเนอะ อะไรที่หนักก็ขอให้อดทนหน่อย  เดี๋ยวมันก็จะผ่านไปได้  พอได้ฟังปัญหาของคนอื่นยิ่งทำให้เรารู้เลยว่าบางเรื่องของเรามันเล็กน้อยไปเลย และทำไมโลกเรามันโหดร้ายได้ขนาดนี้      อีกสิ่งหนึ่งที่เรียนรู้ระหว่างนี้ก็คือสุดท้ายแล้ว คนเราเลือกที่จะเชื่อความรู้สึกและ หัวใจของตัวเองมากที่สุุด ไม่ว่าคนอื่นเป็นร้อยเป็นพันคนจะให้เหตุผลมาโน้มน้าวอย่างไรก็ไม่เป็นผล     คนอื่นทำได้แค่แสดงความคิดเห็นในฐานะผู้ฟังก็เพียงเท่านั้น สุดท้ายก็มีแต่ตัวของเราเอง จะเป็นคนดึงสติและตัวเองกลับมาอยู่จุดเดิมที่เป็นปกติได้ เพราะฉะนั้นจงอย่ายอมแพ้  คนเราอยู่ด้วยความหวังและศรัทธาในตัวเอง     นานาจิตตัง ยังคงใช้ได้ดีทีเดียว ไม่มีใครคิดแทนใครได้ เราไม่ตัดสินคนอื่นที่คิดต่าง ทำอะไรที่เราสบายใจ แต่ต้องตั้งอยู่บ...

         ได้อ่านเจอที่คุณหมอThidakarnเคยtweetไว้ ว่าเราอยู่ในยุคที่อุปกรณ์อิเล็คโทรนิคต่างๆแบตอึด  ชาร์ตแบตไวและเร็ว แต่ลืมนึกไปว่าร่างกายเราแบตหมดง่ายกว่า และใช้เวลาชาร์ตข้ามคืนถึง 7-8ชม. กว่าแบตจะเต็ม เราเรียนรู้ว่าการออกกำลัง ใจไหวแต่ร่างไม่ไหวทุกอย่างก็จบ มีแต่เจ็บกับเจ็บ จะเจ็บเร็วเจ็บช้า เจ็บมากเจ็บน้อยก็ขึ้นอยู่กับข้อจำกัดของแต่ล่ะคน เอาที่พอดีๆ  ไม่ตึงจนเกินไปจะดีกว่า บางคนอาจจะบอกว่าใจเป็นนายกายเป็นบ่าว แต่สำหรับเรามันก็ใช้ไม่ได้กับบางเรื่องนะ บางครั้งการหยุดพัก เว้นวรรคให้ร่างกายให้กับชีวิตบ้างมันน่าจะดีกว่า ก็เหมือนการชาร์ตแบตแหละ  ร่างกายจิตใจเราแตกต่างกันไป ไม่เหมือนกันเลยสักวัน ฟังเสียงร่างกายของเราดีๆ      ปีนี้เราได้ลองเรียนคอร์สปักผ้าพื้นฐานมา การได้ลองอะไรใหม่ๆมันจะทำให้โลกใบเดิมของเรากว้างขึ้น มันเปลี่ยนชีวิตมนุษย์Routine หรือจะเรียกว่าชีวิตซ้ำซากจำเจให้มันไม่จำเจ เราจะมีตัวเลือกให้กับการใช้ชีวิตมากขึ้น รู้จักคนใหม่ๆมากขึ้น ได้รับพลังงานดีๆจากคนอื่นๆ ยิ้มให้กับความสุขเล็กๆน้อยระหว...

     เสียงเพลงคลาสสิกคลอๆเบาๆแต่ก็พอรู้ว่ามันคือทำนองเพลงเก่า เรานั่งกันอยู่ในสวนที่รายล้อมไปด้วยต้นไม้เขียวชอุ่ม แสงแดดอ่อนและลมพัดเย็นๆทำให้บทสนทนาระหว่างเราสองเป็นไปอย่างกลมกล่อม  หากคุณลองสังเกตุจากแววตาเสียงหัวเราะ และรอยยิ้มบางๆที่เราทั้งสองมีให้กันและกัน  คุณน่าจะสัมผัสได้ถึงความโรแมนติก ฉันยังสรุปไม่ได้ว่ามันจะงอกงามเบ่งบานกลายเป็นความรักได้หรือไม่ หากแต่เพียงหวังให้บทสนทนาระหว่างเราจะยังคงกลมกล่อมไปแบบนี้อีกนานแสนนาน...      มันอาจจะฟังดูแปลกแต่ฉันแอบเชื่อลึกๆว่าฉากความฝันแสนดีแบบนี้ ฉันไม่อยากให้เป็นแค่ความฝันเลย ฉันอยากมีโอกาสได้ลองไปอยู่ในฉากสวนสวยๆแล้วฉันจะถ่ายรูปสักใบเพื่อได้มีโอกาสเอามาเขียนบันทึกเก็บไว้ให้คุณได้เห็นภาพตามกันสักหน่อย... และก็คงเป็นโชคชะตาที่พาฉันมาที่นี่      ทุกๆที่ที่สายตาฉันได้สัมผัสทำให้ฉันนึกถึงฉากในฝันฉากนั้น จะขาดก็คงเพียงแต่คนข้างๆที่จะมาสร้างบทสนทนาที่กลมกล่อมด้วยกัน..แต่น่าแปลกว่าอากาศหนาวๆหลักสิบในช่วงนั้นกลับไม่ได้ทำให้รู้สึกเหงาแต่อย่างใด ตรงกันข้ามที่อากาศเย็นๆทั่วปอดขอ...

   2562/2019 เป็นการขึ้นปีใหม่อีกปีที่ฉันถูกปลุกขึ้นมาด้วยเสียงพลุตอนเที่ยงคืน  ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมานั่งที่ปลายเตียง ริมหน้าต่าง เสียงพลุดังไม่ขาดตอน แสงพลุที่ฉันเห็นอยู่ลับๆ ที่ปลายยอดกิ่งไม้ใหญ่ วัดแถวบ้านตีระฆังเป็นสัญญาณว่าเข้าสู่ปีใหม่ อย่างเต็มตัวแล้ว  ชั่วข้ามคืนชั่วระยะเวลาแห่งการเปลี่ยนผ่าน หลายๆคนโพสต์สิ่งที่ผ่านมาทั้งดีและไม่ดีเอาไว้เตือนสติ บางคนเขียนถึงสิ่งที่ตั้งใจจะทำในปีนี้ ฉันเลื่อนอ่านและพยักหน้าคล้อยตามหงึกๆ  หลายๆโพสต์มันตรงใจฉันเหลือเกิน สำหรับฉัน ฉันยังคงให้เรื่องสุขภาพมาอันดับหนึ่ง  อยากเลือกกินให้ดีกว่านี้และก็จะพยายามออกกำลังกายให้สม่ำเสมอเหมือนปีนี้ จากใจคนที่เคยแอดมิทนอนโรงพยาบาลทุกปี บอกเลยว่าการนอนมองเพดานกับสายน้ำเกลือมันไม่สนุก และมันคือเรื่องจริงค่ะ ร่างกายเรามีร่างเดียวอะไรเสื่อมแล้ว เสียแล้วหาเปลี่ยนไม่ได้แล้วนะคะ  ดูแลสุขภาพให้ดีๆ    อันดับสอง จริงๆก็สองจิตสองใจระหว่างงานกับครอบครัวและเพื่อน  เอาจริงๆเราใช้เวลาอยู่ที่ทำงานจันทร์ถึงศุกร์ เช้ายันเย็นมากกว่าที่จะอยู่กับพ่อแม่เราอีก  แต่ถ้าเราบร...